Odyseja" opowiada o losach wybitnej jednostki - Odyseusza. Stąd też tytuł utworu Homera. Odyseusz to władca Itaki, który przez długi czas wędruje, nie mogąc powrócić do domu. Dlatego też "Odyseja" jest opowieścią o tułaczce bohatera. Utwór jest kontynuacją "Iliady", gdyż pojawiają się w niej wzmianki o wojnie trojańskiej oraz bohaterowie, których można było poznać z poprzedniego utworu.Inspiracją do powstania "Iliady" i "Odysei" była mitologia grecka, a konkretnie mit o wojnie trojańskiej, który poruszał kwestię rzeczywistych wydarzeń. Pojawiają się także fantastyczne opowieści o potworach morskich czy baśniowych krainach.Sporna pozostaje kwestia autorstwa utworu. Za autora "Iliady" i "Odysei" zwykło się uznawać Homera, ze względu na charakterystyczny dla niego język. Jednakże teoretycy literatury doszukują się różnic stylistycznych w obu utworach. W XVII w. pojawił się problem tzw. kwestii homeryckiej. Naukowcy przypuszczali bowiem, że Homer to postać, która nigdy nie żyła. Oba utwory miałyby powstać w wyniku połączenia różnych pieśni wykonywanych przez śpiewaków wędrownych. Z upływem czasu, kwestia homerycka zmieniła się w spór o Homera. Uczestniczyły w nim trzy strony: jedna przypisuje Homerowi autorstwo obu eposów, druga twierdzi, że Homer jedynie złączył pieśni różnych twórców w całość, trzecia - najbardziej kontrowersyjna - kwestionuje wkład Homera w powstanie "Odysei".
PRZEZNACZ.:
Lektura.
UWAGI:
Indeks.
DOSTÊPNO¦Æ:
Dostêpny jest 1 egzemplarz. Pozycjê mo¿na wypo¿yczyæ na 30 dni
Głównym bohaterem powieści jest Józef K, kawaler, prokurent bankowy, mieszkający w nieznanym z nazwy mieście, określanym jako "stolica". Pewnego dnia budzi się w swoim mieszkaniu i zostaje zaskoczony najściem urzędników, którzy oświadczają mu, że zostaje aresztowany, mimo iż nic złego nie popełnił. Mimo aresztowania może prowadzić normalne życie, musi jedynie pozostać do dyspozycji sądu. Pomimo pozorów normalności w życiu K. następuje seria absurdalnych, niezrozumiałych wydarzeń. Wiadomość o aresztowaniu dochodzi do wszystkich znajomych Józefa, który staje się dla nich pariasem. Na przesłuchaniach K. nieudolnie protestuje przeciwko osaczeniu go przez władzę sądową, nie udaje mu się jednak zmienić tej sytuacji. Wobec tego szuka pomocy u innych: żony woźnego sądowego (która okazuje się prostytutką), wuja Karola, prawnika Hulda, malarza sądowego Titorelliego, innego oskarżonego - Blocka, w końcu u więziennego kapelana (który stara się naświetlić jego sytuację poprzez przypowieść). Uzyskane przez niego informacje są jednak niepełne i niespójne.
UWAGI:
Indeks.
DOSTÊPNO¦Æ:
Dostêpny jest 1 egzemplarz. Pozycjê mo¿na wypo¿yczyæ na 30 dni
Zbiór zawiera fraszki, pieśni, oraz cykl Trenów. Wyłania się z nich sylwetka największego poety polskiego renesansu: dworzanina, filozofa, artysty, mężczyzny, cierpiącego po stracie dziecka ojca, wątpiącego w sens życia chrześcijanina, zatroskanego o dobro Rzeczypospolitej patrioty. Bogactwo uczuć, różnorodność refleksji i ich zadziwiająca aktualność poruszają do dziś wielbicieli kunsztu tego, który już przed czterema wiekami przewidywał trafnie: "Niezwykłym i nie leda piórem opatrzony (...) nie umrę".
UWAGI:
Indeks.
DOSTÊPNO¦Æ:
Dostêpny jest 1 egzemplarz. Pozycjê mo¿na wypo¿yczyæ na 30 dni
Maria Konopnicka już jako sławna poetka ogłosiła cztery zbiory nowel. Wypełniły je głównie portrety i biografie różnych postaci ludowych. Współczuciu ich niedoli towarzyszy tu szacunek dla ich wrażliwości moralnej, wielkoduszności, subtelnej nieraz kultury uczuciowej. Bohaterowie Konopnickiej nie tylko znajdują się w sytuacjach tragicznych, ale i potrafią je świadomie, godnie, z poczuciem odpowiedzialności moralnej, a nieraz z heroizmem przeżywać.
Maria Konopnicka już jako sławna poetka ogłosiła cztery zbiory nowel. Wypełniły je głównie portrety i biografie różnych postaci ludowych. Współczuciu ich niedoli towarzyszy tu szacunek dla ich wrażliwości moralnej, wielkoduszności, subtelnej nieraz kultury uczuciowej. Bohaterowie Konopnickiej nie tylko znajdują się w sytuacjach tragicznych, ale i potrafią je świadomie, godnie, z poczuciem odpowiedzialności moralnej, a nieraz z heroizmem przeżywać.
Po raz pierwszy wydany anonimowo w 1778 r. poemat, opowiadający o walce między dominikanami, a karmelitanami. Satyra, przyprawiona groteską i wszechobecnym komizmem. Po raz pierwszy wydana, wywołała oburzenie ogółu, spowodowane otwartym, nieskrywanym wystąpieniem Krasickiego przeciw zakonnikom.
